ਅਉਖੀਵਨਾ

[ਕ੍ਰਿ:। ਪੰਜਾਬੀ] ਔਖਿਆਂ ਹੋਣਾ। ਯਥਾ- ‘ਬਹੁੜਿ ਨ ਕਬਹੂ ਅਉਖੀਵਨਾ’, ਫੇਰ ਕਦੇ ਵੀ ਔਖੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ। ਅਉਖੀਵਨਾ-’ਮਾਤਿਆ ਹਰਿ ਰਸ ਮਹਿ ਰਾਤੇ ਤਿਸੁ ਬਹੁੜਿ ਨ ਕਬਹੂ ਅਉਖੀਵਨਾ’ (੧੦੧੯)।