ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਕਾ ਪੰਥ ਮੈਂਨੇ ਖਾਲਸਾ ਦੇਖਾ,
ਮਰ ਕੇ ਜੀਨੇ ਕਾ ਨਯਾ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ ਦੇਖਾ।
ਸਰ ਕਟਾ ਪਹਿਲੇ ਤੂ ਮੈਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੂੰਗਾ,
ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਅਨੋਖਾ ਹੀ ਗੁਰੂ ਕਾ ਫੈਸਲਾ ਦੇਖਾ।
ਪਾਂਚ ਖੜੇ ਹੋ ਗਏ ਸਰ ਕਟਾਨੇ ਕੇ ਲੀਏ,
ਮੌਤ ਵਹਾਂ ਮਰ ਗਈ ਯੇਹ ਹਾਦਸਾ ਦੇਖਾ।
ਸਰ ਹਥੇਲੀ ਪਰ ਲੀਏ ਪਾਂਚ ਪਿਆਰੇ ਆ ਗਏ,
ਹਸਤੀ ਕੋ ਮਿਟਾ ਦੇਨੇ ਕਾ ਮੈਂਨੇ ਹੌਂਸਲਾ ਦੇਖਾ।
ਵੋ ਜਿਸ ਨੇ ਪੀ ਲੀਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਹੋ ਗਿਆ ਜ਼ਿੰਦਾ ਸ਼ਹੀਦ,
ਮੌਤ ਕਾ ਨਾ ਡਰ ਰਹਾ ਵੋਹ ਖਾਲਸਾ ਦੇਖਾ।
ਚਿੜੀਓਂ ਨੇ ਚੋਂਚ ਭਰ ਪੀ ਲੀਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ,
ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ‘ਬਾਜ਼’ ਪਰ ਹਮਲਾ ਕੀਆ ਯੇ ਮੌਜਜ਼ਾਂ ਦੇਖਾ।
ਵੇਹ ਦੇਖਾ ਜੋ ਨਾ ਦੇਖਾ ਥਾ ਕਭੀ ਭੀ ਦਾਸਤਾਨੋਂ ਮੇਂ,
ਗੁਰੂ ਖ਼ੁਦ ਬਨ ਗਿਆ ਚੇਲਾ, ਯੇਹ ਮੈਂਨੇ ਸਿਲਸਿਲਾ ਦੇਖਾ।
ਮਾਂ, ਬਾਪ, ਬੇਟੇ ਸਾਥ ਕੇ ਸਾਥੀ ਬਿਛੜ ਗਏ,
ਬਦਬਖਤ ਸਰਸਾ ਪਰਿਵਾਰ ਕਾ ਕਿਉਂ ਬਿਛੜਨਾ ਦੇਖਾ।
ਜੰਗ ਮੇਂ ਦੋ ਕਟ ਮਰੇ ਦੋ ਚਿਨ ਦੀਏ ਦੀਵਾਰ ਮੇਂ।
ਬੱਚੋਂ ਕਾ ਯੇ ਦਰਦਨਾਕ ਹਾਦਸਾ ਦੇਖਾ।
ਏਕ ਭੀ ਆਂਸੂ ਗਿਰਾ ਨਾ ਉਸ ਪਿਤਾ ਕੀ ਆਂਖ ਸੇ,
ਯਾ ਖ਼ੁਦਾ ਸਬਰ ਕਾ ਯੇਹ ਕੈਸਾ ਇਮਤਿਹਾਨ ਦੇਖਾ?
ਗੁਰੂ ਕਾ ਬੇਟਾ ਰੰਗਰੇਟਾ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਰ ਉਠਾ ਲਾਇਆ,
ਜੈਤੇ ਕੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਔਰ ਉਸ ਕਾ ਹੌਂਸਲਾ ਦੇਖਾ।
ਜਵਾਂ ਮਰਦੀ ਸੁਜਾਇਤ ਅਗਰ ਤੁਮ ਦੇਖਨਾ ਚਾਹੋ,
ਜੈਤੇ ਸਾ ਬਹਾਦਰ ਔਰ ਨਾ ਕੋਈ ਸੂਰਮਾ ਦੇਖਾ।
ਮਜ਼ਹਬ ਕੀ ਖਾਤਿਰ ਹੋ ਗਏ ਮਜ਼ਹਬੀ ਸ਼ਹੀਦ,
ਚਮਕੌਰ ਮੇਂ ਫਿਰ ਸੇ ਮੈਂਨੇ ਕਰਬਲਾ ਦੇਖਾ।
ਮਰ ਗਏ ਲੇਕਿਨ ਪੰਥ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰ ਗਏ,
ਚਮਕੌਰ ਮੇਂ ਸਿੱਖੋਂ ਦਾ ਯੇਹ ਮਾਰਕਾ ਦੇਖਾ
ਹਰ ਸਿੱਖ ਕੋ ਗੁਰੂ ਨੇ ਸਿੰਘ ਸੂਰਮਾ ਸਰਦਾਰ ਬਨਾ ਡਾਲਾ,
ਐਸਾ ਪੀਰ ਨਾ ਮੂਸਾ, ਨਾ ਕੋਈ ਮੁਸਤਫਾ ਦੇਖਾ।
ਹੂਏ ਹੋਂਗੇ ਔਰ ਹੋਂਗੇ ਦੁਨੀਆ ਮੇਂ ਲੇਕਿਨ,
ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੈਸਾ ਨਾ ਕੋਈ ਦੂਸਰਾ ਦੇਖਾ।
ਲੇਖਕ ਬਾਰੇ
ਸਾਬਕਾ ਸੰਯੁਕਤ ਡਾਇਰੈਕਟਰ, ਭਲਾਈ ਵਿਭਾਗ
